Ergenlik dönemi anlam uğruna güvenliğin riske atıldığı, huşu içinde yapılan bir kahramanlık mücadelesinin yapıldığı kritik bir dönemdir. Her ergen, kendi ayakları üzerinde duran, yaşamdaki anlamını hissetmeye çalışan bir birey olmak ister. Bu durum, hazineye ulaşabilmek için mağara kapısını bekleyen ejderhaları yenmeyi gerektiren çok çetin bir mücadeledir. Bazen çocuksu hareketler yapar, riskli davranışlar gösterir veya tam tersine tembel gibi gözükseler de özünde böyle bir mücadele vardır. Yalnızca anlamlı hissetmek için tersine davranışlar gösterme eğililiminde olabilirler. Bazen sevdiklerini de kırabilirler. Bütün bunlar yarım elmadan bütün elmaya dönüşebilmenin stratejileri olarak karşımıza çıkarlar. Terapi onların bu mücadelesinde onları anlamak, tersine gidişlerinin bile geçici bir strateji olduğuna dair onlara bir navigasyon verebilmek, bireyleşme yolunda onlara bilgelik desteğiyle yol gösterebilmek, içlerindeki kalıcı bilgenin yolunu açabilmektir.